grjót-páll

m. a stone hoe: metaph., vera e-s g., to break stones for one, do a stone-breaker’s work; þeir vóru knáligir menn ok vóru mjök grjótpálar fyrir búi Ósvífrs, Ld. 122; en Halli var grjótpáll fyrir málum hans, Valla L. 205.